ایگلـــو

گریستن در خلوت.

این است آنچه تو را از پر هم سبک‌تر میکند.

گریه حجامت روح است..

"صدای نم نم باران می‌آید.

ما، زیر باران کند هم به کوه خواهیم رفت.

حوادث ناب و زیبا به سر‌وقت ما نمی آیند. این ما هستیم که باید به جست و جوی این حوادث برخیزیم. هیچ قله‌یی، خود را به زیر پای هیچ کوهنوردی نمی‌کشد. صعود به قله‌های بلند، سفر به روستاهای پرت افتاده، حرکت در کویر، حرکت در اندیشه، و هزاران حرکت دیگر.. این‌هاست که زندگی را ناب میکند."

+ یه جورایی خلاصه جمعه قبل پاکو بود :))

"عشق، یک توهم بازیگوشانه‌ی تن گرایانه نیست..

عشق یک عکس یادگاری نیست. عشق یک مزاح شش ماهه یا یک ساله هم نیست..

عشق محصول ترس از تنها ماندن نیست. عشق فرزند اضطراب نیست. عشق آویختن بارانی به نخستین میخ که به دستمان می رسد نیست.."

"و یادت باشد هر چیز معمولی، عادی نیست. عادی، نفرت انگیز است؛ اما معمولی می‌تواند عمیق، پاک، روشن، تفکر انگیز، محصول تفکر، با ابعادی از بی زمانی و بی پایانی باشد..."

آسوده رویا می بافتم_ با حضور زنده ی تو، نه در تخیل مه، در واقعیت خیال!

عاشق، بهانه نمی‌گیرد.

عاشق، نِق نمی‌زند.

عاشق، در بابِ زندگی، سخت نمی‌گیرد.

عاشق، به نانِ خالی و ظرف پُر از محبت راضی است.

خداوندِ خدا، پیش از آنکه انسان را بیافریند، عشق را آفرید؛ چرا که می‌دانست انسان، بدون عشق، دردِ روح را ادراک نخواهد کرد، و بدون دردِ روح، بخشی از خداوندِ خدا را در خویشتنِ خویش نخواهد داشت.

عشق یعنی پویش ناب دائمی. به سراغ خستگان روح نمی‌آید. خسته دل نباش، محبوب خوب آذری من!

برای نفسی آسوده زیستن، چاره‌یی نیست جز مهی فشرده را گرداگرد خویش انگار کردن؛

عشق به دیگری ضرورت نیست، حادثه است.

عشق به وطن، ضرورت است، نه حادثه.

عشق به خدا ترکیبی‌ست از ضرورت و حادثه.

یک عاشقانه آرام، نادر ابراهیمی